Zguba

ptak zabłąkany

w lustro uderzył

zbiło się w sto kawałków

            Alicja płacząc

            oczom nie wierzy

            nie wróci z Krainy Czarów

Tworzenie Nowego Mnie

Narysuj mi świat

Potrafisz – widziałem

Chcę wyjść spoza krat

Zmienić się na stałe

Narysuj ołówkiem

Nowe ideały

Szepniętym półsłówkiem

Pokrusz twarde skały

Narysuj na nowo

Myśli i wspomnienia

Wykrzycz ostre słowo

By wyrwać mnie z cienia

            Narysuj, uratuj

            Naszkicuj i zmuś

            W kajdany mnie zakuj

            Pokaż co mam czuć

Sztuka uliczna

Napis na murze

Dysortograficzny bełkot

Po którym wzrok spływa nie łapiąc znaczenia

            Błahy, nieoryginalny!

            Bezmyślna kalka

            Od zmęczonego nicnierobieniem chojraka

            Z  IQ poniżej normy

Z rzadka, choć coraz częściej

Napotykam na cegłach

Prawdziwą sztukę

Ulicznego malarza

Do spojrzenia, na którym się skończyło

Czas się zatrzymał

Nie przesypie się piasek klepsydry

Nie zapiszą się karty historii

Nie poruszą wskazówki już nigdy

Czas już nie biegnie

            Nie porusza się słońce po niebie

            Nie ustawią się w linii planety

            Żadna gwiazda nie spadnie na ziemię

Czas stanął w miejscu

I nie padnie już słowo ni jedno

Nie pojawi się zmarszczka na czole

Dzikie kwiaty nie wzrosną... nie zwiędną

            Czas trwa w bezruchu

            Nie przeminie więc chwila ta piękna

            W której łapię to jedno spojrzenie

            Którą wiecznie będę pamiętał